ئەترەپىمىزدىكىلەر مىنىڭچە شۇنداق ئۇلۇغ ئاللاھدىن تولوق ئومۇد كۈتمەيدۇ.ۋە ئۇنىڭ جەننىتىنىڭ ھەق ئىكەنلىكىنى ئىغىزىدا دىسىمۇ چىن كۆڭلىدىن راس ئىكەنلىكىگە گۇمان قىلشىدۇ.مەن شۇنداق ئويلايمەن ئۆز ۋاقتىدا ئىبراھىم ئە س ئاللاھقا سەل كۆڭلىدە شۇبىھلىنىپ قالغان بولسا ئىدى ئوت ئۇنى جەزمەن كۆيدىرەتتى .لىكىن چەكسىز ئىشىنىش ئۇنى ئاللاھقا يىقىن قىلدى ۋە قوغدىشىغا ئىرىشتۇردى.لىكىن زامانىمىز كىشلىرى پۇلنىڭ كۆچىگە ۋە ئامرىكا قاتارلىق كۆچلۇك دۆلەتلەرنىڭ كۆچگە بەكرەك ئىشنىدۇ ۋە كۆڭلىدە ئاللاھنى قويۇپ ئۇلاردىن قورقىدۇ.شۇڭا ئىش ئۇلارنىڭ گۇمانىدەك بولدۇ،ئاللاھ ئۇلارنى قوغدىمايدۇ.ئۇلارغا نىسپەتەن جەننەت دىيىلسە قادىكامنىڭ ھاۋالىق بىغىدەك تۇيلىدۇ دە شۇنىڭغا لايىق قىلدۇ.دەۋزەخ دىسە ھىپىزىخاننىڭ تونىرىدا قولىى كۆيۇپ كەتكەنلىكى ئىسگە كىلىپ ۋاي شۇنچىلىك دەيدۇ. شۇڭا دوسلارنىڭ ئاۋال يۇركىنى يىرىپ ئالدىغا قويوپ مەن زادى ئاللاھقا قانچىلىك ئىشنىمەن ئۇنىڭ جەننىتى ۋە باشقا ياراتقانلىرغىچۇ دەپ ھىرا غارىدا (چاقچاق)ياكى قاراقۇرۇم غارىدا بىرنەچچە كۇن ئويلىنىپ بىقشىنى سورايمەن.