مەنغۇ ئۇقۇتقۇچى ئەمەس شۇنداقتىمۇ سىزگە ئاز تۇلا چۈشەنچە بەرگۈم كىلۋاتىدۇ، مەنمۇ ئەدىبىياتقا بەك ئامراقتىم، ھازىرقى يىڭى ئىسلاھاتتا ئۇقۇغان بالىلارنىڭ كىتابلىرىنى مەن كۆرگەن مەن تۇلۇق ئۇتتۇردا ئۇقۇۋاتقاندىمۇ مەندىن تۆۋەن يىللىقتىكى بالىلار شۇلارنى سورايتتى، سىزگە بىر تەكلىپىم بولسا سىز مۇشۇ قۇلىڭىزىدىكى ئىسلاھات كىتابىنى كۆرۈش بىلەن بىرگە ئازغىنە ۋاقتىڭىزنى چىقىرىپ 2007-يىلدىن كىيىنكى 2010-يىلدىن بۇرۇنقى ئۇيغۇر تىلى دەيدىغان مەخسۇس ئۇيغۇر گىراماتىكا كىتابىنى كۆرۈپ بېقىڭ، بۇنىڭدا سىزگە ئۇقۇتقۇچىلار بېرىشكە تىگىشلىك جاۋاپ چىقىدۇ، ھەتتا ئۇنىڭدىنمۇ ياخشى جاۋاپ چىقىشى مۇمكىن. بولسا شۇ كونا ئىسلاھاتتىكى ياكى مۇنداقچە ئىيتقاندا ئەنئەنىدىكى ئۇيغۇر تىلى كىتابىنىڭ 2-قىسمىنى كۆرۈپ شۇ ئارقىلىق ئۆزىڭىزنىڭ سۇئالىڭىزغا جاۋاپ تېپىڭ. مەنمۇ بۇرۇن مۇشۇنداق قىلاتتىم، شۇڭا ئالى مەكتەپ ئىمتىھانىدىمۇ كۆرۈنەرلىك نەتىجە ئالغان. ئىشلىرىڭىز ئۇتۇغلۇق بولسۇن.

ئازاتلىقتىن بۇرۇن بارلىق شىۋىلىرىدە << ئا،ئە>> تاۋۇشلىرى <<ئې، ئى>> غا ئاجىشلاشتۇرماي تلەپۇز قىلىناتتى ھەم يېزىقتىمۇ شۇنداق ئىپادىلىناتتى، بۇ ئۇيغۇر تىلىنىڭ قانۇنيىتىگە تۇغرىسى تۈركى تىللارنىڭ قانۇنيىتىگە ئۇيغۇر ئىدى، ئەمما بىز مەجبۇرى ئاجىزلاشتۇرۇپ بۇ خاتالىققا يۇل قۇيۇپ ھازىرغىچە مۇشۇ خاتالىقنى داۋاملاشتۇرۋاتىمىز. مەسىلەن :ئاتا+سى=ئاتىسى، قارا+قات=قارىقات بۇيەردە ھىچكىم ئاتى  سى دەپ تەلەپۇز قىلمايدۇ بۇيەردە ئاجىز <<ئا>> قىلىپ تەلەپپۇز قىلىمىز<<ئى>> قىلىپ تەلەپۇز قىلمايمىز. دىمەك بىز خازىر مۇشۇ خاتالىققا يۇل قۇيغاچقا يەنە تاۋۇشلارنى چۈشۈرۈپ قۇيدىغان خاتالىققىمۇ يۇل قۇيۇپ  نۇقرغۇن سۈزلەرنى تۇلۇق تەلەپپۇز قىلمايۋاتىمىز. مەسىلەن : قارماقنى قاماق، دۇتتارنى دۇتتا، دارۋازنى داۋاز، ئۈدەكنى ئۈدەك. قارلىغاچنى قالىغاچ ،ئانارنى ئانا... بۇنۇڭدەك خاتالىقلار بارغانچە كۈرىلىۋاتىدۇ.