«ېاھ خەلقۈم!...» دەپ ياشۈغان شاېۈر
-تېيۈپجان ېېلۈيوۋغا

بۇغدا ېابدۇللا

يۈلان يۈلۈ زەپمۇ يامانكەن،
چوڭ قارۈغاي ېۈدۇق،
يالماپ كەتتۈ بۈر شېخۈمۈزنۈ،
يالۋۇردۇق، تۈللۈدۇق، يېغلاپ نالۈدۇق،
ېۈلۈك ېالمۈدۈ قاقشۈغۈنۈمۈزنۈ...
غېرۈچچە قەلەم-ۋەزنۈ مۈڭ پاتمان
كۆتۈرەر ېۇنۈ جەزبۈدار ېوغلان،
مۈسرانۈ تەخلەپ ېۆرە قۈلغۇچە،
باغرۈ تېشۈلەر بۈر غەلۋۈرسۈمان.
قېنۈنۈ ھەقسۈز بېرۈدۇ شاېۈر،
ېاخۈر، قورۇپ قاقشال بولار سۆڭۈكۈ.
«ېاھ خەلقۈم!...» دەپلا سوقۈدۇ،
توختاشنۈ ېەسلا بۈلمەس يۈرۈكۈ.
تېيۈپجان ېاكا چولپان خۈسلەتلۈك،
ېالدۈمۈزدا ماڭغان لەپۈلدەپ.
چوڭلار سېپۈدە خۇش چاقچاق بۈلەن
كۈچۈكلەرنۈ ېەركۈلۈتۈپ، يېتۈلەپ.
سەرۋەڭ ېارا ېۈلھامنۈ يۈغۈپ،
تۇرپان مۇنارۈدا ېۇزاققا باققان.
ھېيۈتگاھتا ساماغا چۈشۈپ،
ېۈلۈ بويۈدا مەشرەپ قۈزۈتقان.
قالدۇرغان نۇرغۇن شوخ غەزۈلۈنۈ،
نۈۋا ېۈستۈدە قاناتلار ياساپ.
دۈرۈم كۆۋرۈكۈدە تۈگۈمەس ناخشۈسۈ،
ېۈستانبۇلدا قالغان بۈر چاقناپ.
ېۈچۈ بۈر دەريا، چۈقاتتۈ قايناپ
خانتەڭرۈدۈكۈ قاينام بۇلاقتەك.
ېالدۈدا قولۈ تەگمۈگەن سوللار
قالدۈ گاڭ باغلاپ قويغان ېورغاقتەك.
نەۋاېۈنۈڭ روھۈ قوللۈغان،
دېھلۈۋۈ بۈلەن قانماي مۇڭداشقان.
ھەييام بۈلەن كونا بۈر ېۈلپەت،
توقايغا جۆر بولۇپ جۈرلاشقان.
ېايتۈماتوۋغا سېلۈپ پايانداز،
يولۈغا چۈقۈپ كۆزلۈرۈ تالغان.
دوستلۈرۈغا، قېرۈنداشلارغا،
يۈرۈكۈ ېەمەس چۈلاشقان...
شۇنداق بۈر دۈدار
ېەجەبا دۇنيادۈن غايۈپ بوپ كەتسە،
شېھۈت دەيمۈز جەڭچۈنۈ
جاھۈل قورغانلارنۈ تەۋرەتسە،
قەلەم بۈلەن شەھەر ېالسا شاېۈر
بۈلمۈدۈم، قايسۈ سۈپەت ياخشۈ تەرۈپلۈسە؟!

[ بۇ يازمۈنۈtuprakbag 2011-05-11 02:03قايتا تەھرۈرلۈ ]