ئىنسان ھاياتى خۇددى بىر ئازغۇنغا ئوخشايدۇ . گاھى ، باردەك ، گاھى يوقتەك . بەزىللىرىمىزنى خۇددى كۈشتۈڭگۈرگە ئوخشىتىدۇ . ئەمما ۋاختانىۋاخ ئۈزۈمىزنىڭ ئىنتايىن ئاجىز ئىكەنلىكىمىزنى ھېس قىلغىنىمىزدا ئاندىن ھوشىمىزنى تاپىدىكەنمىز . بىزدە ئەقىل شۇنچىلىكمۇ ؟ .......... بىزدە ئۈزۈمىزنى چۈشىنىش شۇنچىلىكمۇ ؟