كۆزتەگكەن ماكان

ئارمان097

	كۆزتەگكەن ماكان                                          ئەزەلدىن تەشۋىشسىز،پاك ئىدى بۇيەر،                                          ھاياتنى سۆيەتتى خەلقىم شۇقەدەر.                                          نېمىنى كۆزلىدىڭ ئەتكەسچى ،قاتىل،                                          سەن كىرگەن كوچلار پۇرايدۇ زەھەر.                                         مېھماندەك كەلسەڭ گەرزېرىككەن چاغدا،                                         كۈتەتتۇق ئېزىزلاپ كاككۇكلۇق باغدا.                                         ھاللىنىپ قالاتتىڭ ،جاھان مېنىڭ دەپ،                                         مال-چارۋاڭ،داچاڭمۇ بۇلاتتى تاغدا .                                         يەردېسەڭ كان دېسەڭ ئاچاتتىڭ بىغەم،                                         كۆپ ئۆتمەي سېنىڭ راس بولاتتى ،ئەركەم.                                         ئەمگەكتىن ھالقىتىپ ئالاتتىڭ ھوسۇل،                                         زەپەرلەر قۇچاتتىڭ ئۆزەڭ ھەرقەدەم.                                         سېنى باي قىلاتتى قارسى ،ئېقى،                                         ھەممىنى ئالاتتىڭ ،بۇيەر بەك سېخى.                                         شەرەپلىك بولاتتىڭ سالا-سۈلھىدە،                                         .ئۆسۈپمۇ قالاتتى ئەمىلىڭ تېخى.                                        قىلغىلى جاھاندا كۆپقۇ تىجارەت،                                        نېمەڭنى ساتمايتىڭ بەرسەك ئىجازەت؟                                        رەنجىمەبۇرادەر قارغاشلىرىمدىن ،                                        خىروئېن ساتقىنىڭ ئېغىر جىنايەت.                                       ھەر كىرسەڭ ئېغىزدىن ئەركىن بىمالال،                                       دەپتىمىز؛<<سودگەر،توشۇيدىغۇ مال>>                                       ھەي ئىسىت زەھەركەن قوينىڭدىكى ،                                       ئازدۇردۇڭ بەندىنى – قىلدىڭ كۆپ ئۇۋال.                                       شۇزەھەر قىينىدى ئەۋلد جېنىنى،                                       بۇلغىدى تېنىنى ،ئەقلى،قېنىنى .                                       بەزىلەر .ئۈمىدسىزقالدى،بەزىلەر-                                       يوقاتتى بىرپارچە قاتتىق نېنىنى .                                      ئەنە ھەر قامەتلىك سۆيۈملۈك ئوغلان،                                      ئازابتاقىينىلىپ تالاشماقتا جان                                      ئايرىلىپ مىڭ ئارمان ،مېھرى-ۋاپادىن،                                      كەتتى خوش دىمەيلا ھالاكەت تامان.                                      مەرىپەت قوينىدا يۈرگەن بالىلار،                                      تاشلىدى كىتابنى ،بولدى خارۇ-زار.                                      قول سالدى ئۇلارغا نامەرت –خۇمسىلار،                                      زەھەرگەئۆگەتتى ،قىلدى گۇناھكار،                                      پاك ،گۈلدەك قىزلارنىڭ سۇلدى چىرايى،                                      ھايادىن ئايرىدى زەھەر خۇمارى .                                      ئەسلىنى ئىزدەيدۇ تۇمانلار ئارا،                                      شۇم نىيەت قولىدا قالدى تۇمارى.                                      دېڭىز بويىدا قالدى ئۈندىمەي،                                      سەرگەردان ئوغۇل – قىزيېنىپ كېلەلمەي.                                     تەقدىرگە باش ئېگىپ بولدى دەپسەندە ،                                     كۈلۈشنى ،ئۆلۈشنى ئەسلا بىلەلمەي.                                     پەرزەنتلەر ئىشقىدا يۈرەكلەر زەرداپ،                                     بىچارە ئانىلار يىقىلدى چارچاپ.                                     ئاتىلارغورۇرى بولدى مىڭ پايخان،                                     تاشلاندى ئارمانلار بۇندا پاچاقلاپ.                                    شۇزەھەر ئەيلىدى كۆڭۈللەرنى كىر،                                    كۆپەيدى كۇچىدا يېتىم ،مۇساپىر.                                    بۇزۇلدى جەننەتتەك ئىللىق ئائىلە ،                                    بوغۇلدى بوۋاقلار بۆشۈكتە قىر-قىر.                                   دادسى ئېڭرىسا زەھەرنى شوراپ،                                   ئانىسى خۇمارغا تۇتۇلسا دوراپ.                                  پاناھسىز بالىلاريۈرەلەمدۇ ساق ،                                  چەيلىسە يۈرەكنى غەم- قايغۇ ئوراپ؟                                 تۆلەنگەن بەدەلدىن زىمىن تەۋرىنەر،                                 قۇشۇلدى قېرىنداش ،نەۋرە- چەۋرىلەر.                                 ھاياسىز ئەر- خوتۇن،ھاياسىز تۆت تام،                                 ھاياسىز كوچىدا پۈتتى قەبرىلەر.                                تۇمۇرلار يېرىلدى ،قانلار كېرەكسىز،                                زەھەردىن يامرىدى تىزگىنسىز ئەيدىز.                                بىلمەسلىك ئېلىپ كەتتى جانلارنى ئەجەپ،                                ئىسىت دەپ قېلىشتۇق <<بوزەكلەر>>گەبىز.                                كۆپەيدى ئۆزىنى ئوتقا سالغانلار،                                سېسدى ،ھەتتتاكى مېدال ئالغانلار.                                زەھەرگە يەم بۇلۇپ كەتتى بىئەجەل،                                خەلقىغە مۇڭلىنىپ سازلار چالغانلار.                                سېسىدى ۋەتەن دەپ ۋەدە بەرگەنلەر،                                نى ئوتلۇق قەسەمگە قول كۆتۈرگەنلەر.                                ھارام پۇل ئالدىدا يۇمدى كۈزىنى ،                                جايغا ئاتالماي خېلى <<مەرگەن>>لەر                                ............................................                               كۆرگەنسەن ،ھەممىسى سېنىڭ سوۋغىتىڭ،                               يۈرۈشتى كارامەت ئىپلاس ئوقىتىڭ.                               نەسىر بار ئۆزەڭدە بىلەلمىدىم مەن،                               ھەر جايدا كېلەركەن ئوڭدىن ئامىتىڭ.                              كۆرەڭلەپ كەتمىگىن ئالۋاستى ،چايان،                              ياش تۆكۈپ دەرتلەرنى قىلساممەن بايان.                              جىمى ئەل بىر ساڭا جاكارلىدى جەڭ،                              بۇ گۈزەل دۇنياغا يېتمەن ھامان.                                           ئاپتۇرى ؛ئەركىن روزى