مېنىڭ پىكىرىم مۇنداق بەرگىيە.
ئەدەبىي ئىجادىيەت ئاپتورنىڭ ۋاقتى چىققاندا داۋاملاشتۇرغىلى بولىدىغان جەريان ئەمەس. شۇڭا ئۇنىڭ قانداق ۋاقىتتا ھەركەتكە كىلىدىغانلىقىغا ھېچ كىم ھېچ نېمە دېيەلمەيدۇ. يەنە كىلىپ باشلانغان بىر پارچە ئەسەر ئاخىرىغا بارغاندا ئاپتورنىڭ ئويلىغىنىدەك بولماي تۇيۇقسىزلا باشقا يۈلۈنۈشكە يۈزلىنىپ كېتىشىمۇ مۈمكىن. ئەسەرنى مۇنۇ يەردىن باشلاپ مۇنۇ يەردە ئاخىرلاشتۇرىمەن ، دەپ تۈرمىگە سولانغان ئەسەر مەغلۇپ بولغان ئەسەر بولىدۇ. چوقۇم ئەركىن قويۇپ بېرىش كېرەك. مېنىڭ مۇشۇنچە گەپلەرنى قىلىش ئارقىلىق دېمەكچى بولغىنىم پوۋست دېگەن نەسرىي ئەسەرلەر ئىچىدىكى ھەجىمى بىر قەدەر چوڭ، ئۆز ئىچىگە ئالغان مەزمۇن دائىرىسى بىر قەدەر كەڭرەك بولغان ژانىردۇر. شۇڭا مېنىڭ سىزگە سەمىمىي تەلىۋىم، ئەسەرنى دەسلەپ قەغەزگە بولامدۇ ياكى ۋوردقا بولامدۇ، ئىشقىلىپ ئۆزىڭىزگىلا مەنسۇپ بولغان ئورۇنغا چۈشۈرىۋىلىپ ئۆزىڭىز باشتىن ئاياق بىر قۇر كۆرۈپ چىققاندىن كېيىن ئالدى بىلەن ئۆزىڭىز ئەسەرنىڭ بارلىق قۇرۇلمىلىرىدىن رازى بولغاندا ئاندىن ئوقۇرمەنلەرنىڭ دېققەت - ئېتىبارىغا تاشلىسىڭىز ئۈنۈمى يەنىمۇ ياخشى بولىدۇ.
بىر مىسال ئالسام، ئاۋانگارت شائىرلىرىمىزدىن بىر بولغان تەڭرىتاغ ژورنىلىنىڭ مۇھەرىرى ئەركىن نۇركامنىڭ مۇنداق بىر گېپى بولىدىغان.
--بىر ئاپتور ئۈچۈن ئېلان قىلىنمىغان ئەسەرلىرىنىڭ ئازابىدىن ۋاقىتسىز ئېلان قىلىنىپ كېتىپ كېيىن ھەسرەت ئېلىپ كىلىدىغان ئەسەرلىرىنىڭ ئازابى تېخىمۇ قاتتىق بولىدۇ ھەم ئۆمۈرلۈك بولىدۇ.
=====
.......
