يۈسۈپ-زۇلەيخانىڭ كىنوسىغا كەلسەك، كىنوسىنى كۆرۈش پەتىۋا بىلەن چەكلەندى. ئەسلىدىنلا پەيغەمبەرلەر ئوبرازىنى كىنوغا چىقىرىش تامامەن خاتا! مەن چەكلەنمەستە قىسقارتىلمىسىنى كۆرۈۋاپتىكەنمەن.
ھىس قىلشىمچە، كىنوسىدا 10-ئەسىردە ئىراندا ياشاپ ئۆتكەن سوپىزىم شائىرى ئابدۇراخمان جامىنىڭ شۇ ھەقتىكى ئەسىرىگە بەكرەك سادىق بولغان. قىسسەسۇل ئەنبىيادىكىگە قارىغاندا كۆپ ياخشى. كىنو بارلىق يۈسۈپ ئەلەيھىسسالام قىسسىلىرىدىكى ئەڭ گۈزەل ھىكايىلەرنى ئۆزىدە جۇغلاپ ، تەسىرلىك ئىشلەنگەن. ئەمما ھەقىقەتەن كۆپلىگەن ئىشەنچىسىز مەنبەلەرگىمۇ تايانغان. شۇڭا بىرىلگەن پەتىۋا بويىچە كۆرمىگەن ياخشى.
ھىلىمۇ شۇ كىنونى كۆرۈپلا ، نۇرغۇنلار كىنودىكى يۈسۈپ ئەلەيھىسسالام رولىغا چىققان ئاداشنىڭ رەسىمىنى باش سۈرەت قىلىپ يۈرمىدىمۇ؟ ئادەمنى بۇتقا ئايلاندۇرۇش، ئۇلۇغلاش، شىرىكلىككە ئاپىرىش ئەنە شۇنداق كىچىك ئەمەللەردىن باشلىنىدۇ. بىز ئۇنى كىچىك كۆرىمىز، بىزدىن كىيىنكىلەر ئۇلۇغلايدۇ، يەنە كىيىنكىلەر ئاتا بوۋىمىز ئۇلۇغلىغان پەيغەمبەر ئىكەن دەپ شىرىك ئەمەللەرنى قىلىدۇ! "قۇرئان" دا تىلغا ئىلىنغان لات ئۇزرا دىگەن بۇتلارمۇ، ئەسلى ياخشى كىشىلەرنى ئەسلەيمىز دەپ قاتۇرۇلغان بۇتلار، كىيىنكى ئەۋلاتلار ئۇلارنى ئاللاغا ۋەسىلە قىلىمىز دەپ مۇشرىك بوپ كەتمىدىمۇ؟
