ئىسمايىل ئېلىي رۇبائىيلىرى

زەپەر

يوقسىزلىق دەت- ئەلەم ئېلىپ كىلىدۇ،
باغرىنى پىچاقتەك تىلىپ كىلىدۇ.
يەڭسە كىم جۈرئەت قىلىپ ، جاپا- مۈشكۈلنى ،
قۇت -ئامەت بېشىڭنى ئىگىپ كىلىدۇ.


                                                 ئەي يىگىت ئۇيقۇڭدىن ئاچقىن ئۈزۈڭنى ،
                                                ھۇرۇنلۇق ئىلكىدىن قۇتقۇز ئۈزۈڭنى .
                                                 بۇ ئۆمۈر ئۈتىدۇ گۈل پەسلى كەبى،
                                                ئەل -ۋەتەن  ئالدىدا  يۇرۇت يۈزۈڭنى .


قانۇننىڭ ئىشلىرى بولسا ئادىل ھەق ،
قوللايدۇ ھەر يۈرەك بولغاچقا ناھەق .
بولماس ھەم يوللۇقلار كۈڭۈل ئاغىرشى ،
ياماننىڭ قۇل پۇتى باغلانسا بەر ھەق .

                                                
                                                  دەت -ئەلەم تاتمىغان بىلمەس دەدمەننى ،
                                                  ئاشلىققا مەيلى يوق چاپماس كەتمەننى.
                                                   بىلمەيلە قالىدۇ شۇ كەم ئەقىللەر ،
                                                  بۇ كۈنلەر ئامەتنىڭ قۇلدىن كەتكىننى.


بولسا دەم سىنىڭدە ئەقىل ھەمدە پەم ،
قۇلۇڭ سۈز ئامەتكە يۈرەكلىك ھەردەم.
گۈلشەنگە ئايلىنار چول جەزىيلىلەر ،
نى مۈشكۈل سەپەرگە سەن باسساڭ قەدەم .


                                                    مۈشكۈلات تېغىنى سەن بۇي سۇندۇرۇپ،
                                                     مەئىشات شاراپتىن ئىچكىن تولدۇرۇپ.
                                                    ئەجىرقىپ ياشىغىن بولمىسا پەلەك ،
                                                     بەختىڭنىڭ جامىنى چاقىدۇ تۇرۇپ .

تاۋا مىۋە دەرىخىنى ئۇلا كىسىپ ،
شىرىن مىۋە ساڭا بۇلار نىسىپ .
ئەۋلاتمۇ سۇ ئىچسە مەرىپەتتىن ،
مىۋە بەرمەس ياكى قاقشال بۇلار كىسىپ .


                                                     ياشلىقنىڭ ئورنىنى قېرىلىق ئالار ،
                                                     قېرىلىق دەۋرىمۇ تىز كىتىپ قالار .
                                                    غەنىيمەت بىلگەيسەن  ھەر ئىككىسىنى ،
                                                     بولمىسا سىنى ئۇ پۇشمانغا سالار .