ھايات سىرى

زەپەر

تەگسىز  خىيالغا چۈشۈپ قالغان ئادەم ئۇنۇڭدىن قۇتۇلۇشنىڭ چارىسىنى قىلىدۇ.قۇتۇلۇش ئۈچۈن قايسى خىل چارىنى قوللىنىدۇ؟ ۋاز كېچىپ قۇتۇلامدۇ؟ياكى ئۇنى ئاخىرىغا يەتكۈزۈپ قۇتۇلامدۇ ؟ بۇنى ئۆزى بىلىدۇ.گۈلبوستان ، خىياللىرى
ھەرقانچە ئازاپلىق بولسىمۇ ، ئۇنۇڭدىن كېچىشنى ئويلىغىنى يوق ، قانچىلىك قورقۇنۇشلۇق بولسىمۇ  ،ئاتا-ئانىسى، ئاكىللىرى ئاڭلاپ سەكرەپ كەتسىمۇ ،دوست- ساۋاقداشلىرى  ئۇقۇپ ھەيران قالىدىغان بولسىمۇ، ئاشۇ خىياللىرىنىڭ باش- ئۇچۇغا چىقمىغىچە يانمايدىغاندەك تۇرۇدۇ.
ئەنە، ئۇنۇڭ كۆل بويىدا    ئولتۇرغىنىغا نىكەم، مۆرىسىدە ئۇزۇن چۇچۇلۇق ئاق لۆڭگە ، قولىدا<< گۈلچېھرە>> ماركىلىق ، چىرايلىق قىزنىڭ سۈرىتى چۈشۈرۈلگەن ئەتىر سوپۇن ئۇلار يايلاۋدىن تۈنۈگۈن كېچە كېچىدە كىرىشكەن . ئەكرەم ئۇلارنىڭ يايلاۋدىن  ئەكىرگەن نەرسىللىرىنى توشۇشۇپ بېرىپ ، باغقا  كېچىلىك كۈزەتكە كىرىپ كەتكەنچە ھازىرغىچە كۆرۈنگىنى يوق . گۈلبوستان     ئاخشام يېرىم كورا قىمىزنى  ئېلىپ باغقا چىققان ، ئەكرەم لامپىنىمۇ ياندۇرماي ، قاراڭغۇ شىپاڭدا قانداقتۇر بىر يىقىملىق ئاھاڭدا دۇتتار چېلىپ ئولتۇراتتى. ئۇ شىپىرلىغان ئاۋازنى ئاڭلاپ ،سازنى توختۇتۇپ قويدى .-
- ئاپامما؟
-ياق       .ئاپىڭىز ئەمەس مەن- بوستان.
-بوستان؟
-نىمانچىلا ھەيران بولىسىز ؟...سىزنى   ئىچسۇن دەپ  قىمىز ئەكىردىم.
-ئاۋارە  بوپسىز.
-بۇ      قانچىلىك  ئاۋۋارىچىلىقتى؟ ئاۋارە بولغان سىز.بىزنى دەپ شۈنچە يىراق يەرلەرگە نەچچە قىتىم چىقتىڭىز ،جۇدۇن- چاپقۇنلارغا قالدىڭىز ...
- مەن بۇيرۇلغان ئىشلارنى قىلىدىغان  بىر بالىمەن.
.- مىنىڭ سىزنى ئىشقا بۇيرۇشقا تىلىم بارمايدۇ ،ھەرگىز بارمايدۇ، سىزمۇ ماڭا ئوخشاشلا    ئادەم.
-سىز  ئۇنداق دىگەن بىلەن مەن بەرىبىر شۇنداق  ئادەممەن.
- ماڭا      ئۇنداق تۇيۇلمايسىز.
ئەكرەم ئۈن چىقمىدى، نىمە دىيىشىنى بىلەلمەي   قالدى     . بىر مىنوتتەك     جىملىق ھۆكۈم سۈردى.
- لامپىنى ياندۇرماپسىزغۇ؟
- پاشا ئولۇشۇپ كىتىدىكەن ،- ئۇ گۈلبوستان قىمىزنى قويۇپ چىقىپ كىتىدۇ،دەپ ئويلىغان ئىدى ياق، ئۇ چىقىپ كىتىدىغاندەك ئەمەس ،
- ئەمىسە بوپتۇ دۇتتار چىلىپ بېرىڭ،ناخشىللىرىڭىزنى سېغىندۇق. گۈلبوستان  شۇنداق دىدى-دە، ئەكرەمنىڭ يىنىغا بېرىپ ئولتۇردى . ئۇنۇڭدىن قىزلاردىنلا كېلىدىغان  ھەم كۆڭلىنى بىر قىسما قىلىدىغان ھەم يىقىملىق تۇيغۇلار   قوزغايدىغان بىر خىل پۇراق كىلىشكە باشلىدى. ئەكرەم مەڭدەپ قالدى. تۇرۇپ كىتىشكىمۇ، ئولتۇرىۋېرىشكىمۇ جۈرئەت قىلالماي ، قىينالدى،قىزنىڭ بىلىكى ئۆز بىلىكىگە تېگەي- تېگەي دەپلا قالغان ئىدى. ۋە ئۇنۇڭ چوڭقۇر-چوڭقۇر تىنىۋاتقانلىغى سېزىلىپ تۇراتتى. ئەكرەم نېرىراق سۈرۈلمەكچى بولدىيۇ،خىجىل بولۇپ سۈرۈلەلمىدى .مۇشۇ ھالدا بىرىنىڭ كىرىپ قىلىشىدىن ئەندىشە قىلىپ ،يۈرىكى ئۇرۇپ كەتتى. تىۋىشلارغا قۇلاق سالدى ، يىنىك  ئۇرۇلىۋاتقان كەچكى شامالدا يۇپۇرماقلارنىڭ شىلدىرلىشىدىن باشقا ھىچقانداق تىۋىش يوق ئىدى. ئەگەر باشقا تىۋىشلار     ئاڭلانسا ، شۇنى باھانە قىلىپ تۇرۇپ كەتكىلى بولاتتى. بىراق ئۇ ئۆزىنىڭمۇ بىلىنەر- بىلىنمەس تىترەۋاتقانلىغىنى سېزىپ قالدى         . ئەگەر گۈلبوستان سېزىپ قالسا قانداق بولىدۇ؟
ئۇ ئورنىدىن تۇرۇپ كەتتى.
- ئەمىسە قىمىز ئىچەيلى!-دىدى ئەكرەم ۋە سەرەڭگىنى تەسلىكتە    چېقىپ لامپىنى ياندۇردى . پۇتلىرىنى ئۇزۇن سوزۇپ ئولتۇرغان گۈلبوستان ئەكرەمنىڭ يىنىدىن تۇرۇپ كەتكىنىگە خاپا بولۇپ قالدى.ئەكرەم  ئىككى چىنىگە كورا بىلەنلا قىمىز قويۇپ بىر چىنىسىنى گۈلبوستابغا سۇندى.
-ياق ئىككىلىسىنى سىز ئىچىڭ ، مەن يايلاۋدىمۇ ئىچمىدىم. پەقەت قىمىز ئىچەلمەيدىكەنمەن
.-بىر چىنە    ئىچىڭ!- ئەكرەم ئويناق قارا  كۆزلىرى بىلەن گۈلبوستانغا   قارىدى . ئۇ كۆزلەر قىز يۈرىكىگە ھەر قاچان ئوت ياقالايتتى.
-بوپتۇ سىز تۇتقانلىغىڭىز ئۈچۈن  ئىچەي!
شۇنۇڭدىن كېيىن قىزنىڭ زورلاپ تۇرىۋىلىشى،  <<مەن       ئۈچۈن چېلىپ بەرمەيدىكەنسىز -دە>> دەپ قېيدىشى بىلەن ئۇ دۇتتار چالدى..بىراق  نەۋاقىتلارنىڭكىدەك ئىشىق- مۇھەببەت قوشاقلىرى  ئېيتىلماي   ، غېرىپ- مىسكىنلىك، ئازاپ- ئوقۇبەت توغرىسىدىكى   قوشاقلار ئېيتىلدى.                       ،                                                                     


مەنبە؛ بىر قىزنىڭ  مۇھەببىتى تەسۋىرلەنگەن <<ھايات سىرى>> دىگەن كىتاپتىن ئېلىندى