بۇ شېئىرنىڭ ئىگىسىنى تاپالمىدىم

ئۇنتاي دەيمەن ئازاپنى پۈتۈن،
يۈتىۋېلىپ بىر خالتا شامال.
توختاپ قالدى لەۋ سۇرۇخنىڭ تېگىدە،
خېنە ياققان تېرناقتا، كۆمۈلۈپ بارچە ئامال...

ۋىجدانىمنى قاپقارا ئايال،
ئېلىۋېلىپ پايپىقىغا.
ئەيمەنمەستىن يالىڭاچ يوتا،
كۆرگەزمە قىپ چىقتى كوچىغا.

ھەسرىتىمنى چايقىغان كىندىك،
ئوچۇق تۇرۇپ مۇزلىماس نېچۇن؟!
ئار - نومۇسنى يوشۇرغان لىبىر،
چاڭگاللاپتۇ دۇنيانى پۈتۈن.

لاي توپىغا دەسسىگەن پۇتلار،
يېرىلماپتۇ بىر تال بارمىقى.
تۇرۇپ قاپتۇ ئوچۇق مەيدە ئايالنىڭ،
قورسىقىدا بىر تال يامىقى.

ئالتىنچى ئايدا كىيگەن ئۆتۈكنىڭ،
قورىماپتۇ تېخى پېتىگى.
بىر غېرىچ يوپكىدا سىقىلغان كاسا،
ئېپ قالغان نۇمۇسنى دەرەخ كۆتىگى.

تۈكۈرۈكتەك شالتاق لەۋ سۇرۇخ،
كىر تېرناققا چاپلاشقان خېنە.
تۆت كوچىدا يالىڭاچ يوتا،
لېغىرلايدۇ نەچچە رەت يەنە.