ياز ۋاقىتلىرى، ئۆيدە تۇيۇقسىز توك توختاپ كەتسە، چوڭلار «يەنە بىرسى توك ئوغۇرلاپتىدۇ -دە!» دەيتتى، ئۇ چاغلاردا ھەممە ئادەم لامپۇچكا ئىشلىتەتتى. مەن خىيال قىلاتتىم: توكنى قانداق ئوغۇرلايدىغاندۇ؟ لېكىن چوڭلار ئەزەلدىن دېمەيتتى. كېيىنچە ئۆزەم يەكۈن چىقىرۋالدىم، يەنى ئۇلار چوقۇم چىلەك ياكى داسنى كۆتۈرۈپ بېرىپ سىتولبىنىڭ ئاستىدا تۇرۇپ توكتىن ئازراق تۆكۈۋېلىپ، لابپۇچقىغا قۇيۇپ ئىشلىتىدۇ.
مەن كىچىك ۋاقتىمدا نوپۇسنى ئۆمۈميۈزلۈك تەكشۈرۈش دېگەن مەلىمىزنىڭ دوقمۇشىدا تۇرۇپ ئۆتكەن - كەچكەنلەرنى بىر - بىرلەپ ساناش دەپ ئويلايتىم.
كىچىك ۋاقتىمدا دەرەخ لىڭشىمىسا شامال چىقمايدۇ، دەپ ئويلايتىم، شۇڭا بارلىق دەرەخلەرنى كېسىۋىتىشنى خىيال قىلاتتىم. لېكىن يازنى ئويلاپ بۇ نىيىتىمدىن ياناتتىم.
ئۆيۈم يېزىدا بولغاچقا، قىشتا مەشكە ئوت قالاپ ئىسسىناتتۇق، دەسلەپتە ئوت ياققاندا ئۆينىڭ ئىسسىشى ئاستا بولۇپ بەكمۇ توڭلايتىم، بەزىدە دادام سىرتتىن ئۆيگە كىرىپلا «ھەجەپ سوغاق بولدى، كوچىلارنى قۇلاق قاپلاپ كېتىپتۇ» دەيتتى. چۈنكى بۇنداق سوغاقتا ئادەملەرنىڭ قۇلىقى توڭلاپ چۈشۈپ كېتىشى مۇمكىن - دە...... شۇنىڭ بىلەن كىيىمىمنى كىيىپ سىرتقا يۈگۈرەيتىم، لېكىن كوچىلاردا بىرەر تالمۇ قۇلاق كۆرۈنمەيتى. بۇ چاغلاردا مەن ئۆزەمنىڭ كېچىكىپ سىرتقا چىققانلىقىمدىن مەيۈسلىنىپ ئۆيگە قايتىپ كېتەتتىم.
كىچىك ۋاقتىمدا شۇنداق بىر خىيالىم بولىدىغان، مۇشۇ تېلىۋوزوردا قويۇۋاتقان كۆپ قىسىملىق تېلىۋىزىيە تىياتىرلىرىنى ئارتىسلار نەق مەيدانغا كىلىپ ئورۇنلايدۇ دەپ قارايدىغان. چۈنكى يېزىمىزدا قويغان سەنئەت كېچىلىكى بولسۇن ياكى تىياتىرلار، دىراممىلار بولسۇن، ھەممىسىدە ئارتىسلار نەق مەيداندا ئورۇنلايتى. شۇنىڭ بىلەن ئاشۇ تىياتىرلارنى باشقا قاناللاردا قويغاندا ئارتىسلار قانداق يەرلىرىنى ئالدىنقى قېتىمدىكىدەك ئورۇندىيالمىغاندۇ دەپ بەكلا دىققەت قىلاتتىم، لېكىن پەرقىنى تاپالماي ئۇلارنىڭ قابىلىيىتىگە قول قوياتتىم.
كىچىك ۋاقتىمدا
كىنولارغا چىققان ئارتىسلار، بولۇپمۇ باش قەھرىمان ئۆلۈپ كەتسە، ئۆزەمنى تۇتالماي يىغلاپ كېتەتتىم، لېكىن ئۇزاققا قالماي ئۇ باش قەھرىماننى باشقا
كىنودا كۆرگۈنۈمدە، بۇ ئۇنىڭ ئالدىنقى قېتىم ئۆلۈپ كېتىشتىن بۇرۇن ئىشلىگەن
كىنوسى دەپ ئويلايتىم.
كىچىك ۋاقتىمدا، چوڭلارنىڭ گېپى بويۇچە قىزلارنى سۆيۈپ قويسا بالىلىق بولىدۇ دەپ ئويلايتىم، شۇڭا مەنمۇ بالىلىق بولغۇم كىلىپ مەلىمىزدىكى قىزلارنى تۇتىۋېلىپ ھەممىنى نەچچە قېتىملاپ سۆيۈپ چىققان بولساممۇ، زادىلا بالىلىق بولالمىدىم، كېيىنچە يەنە چوڭلارنىڭ دېگەنى بويۇچە ئۆزەمنى «تۇغماس» ئىكەنمەن دەپ ئويلاپ كەلدىم..........................
