مۇھەممەتجان راشىدىن - بالىلار



بىز كۆيگەندەك كۆيەمدىكىن بالىلار،
بىزنى بىزدەك سۆيەمدىكىن بالىلار؟
ئەجىر قىلدۇق،ئەجىر دىگەن ئۇلۇغ دەپ،
شۇ ئەجىرنى تۆلەمدىكىن بالىلار؟

بالا،دىسە بىرىپ كەلدۇق جىمىنى،
كەپتەر باقسا توشۇپ بەردۇق دېنىنى،
ئوي ئايرىسا سوقۇپ بەردۇق تېمىنى،
شۇ ئىشلارنى بىلەمدىكىن بالىلار؟

ھەيدەپ بەردۇق زىغىر،قوناق،كۈزگىمۇ،
ئېيتمىساممۇ بۇ ئىش مەلۇم سىزگىمۇ
جاھان تۇتۇپ بىركۈنلىرى،بىزگىمۇ-
بىز بەرگەندەك بېرەمدىكىن بالىلار؟

قىرغا كەتتى قىزلىرىمدىن بىرى يەپ،
كەتتى ئوغلۇم نەگە؟ دىسەم ئوۋغا!دەپ،
يىراقلاردىن تەلمۇرىمىز ھەپتىلەپ،
سېغىنغاندا كېلەمدىكىن بالىلار؟

قاداپ بەردۇق چىنلىلىرى چېقىلسا،
تىكىپ بەردۇق ئۇستى بېشى يىرتىلسا،
يۆلەپ قويدۇق ئىچىپ كەيىپ يىقىلسا،
بىزنى شۇنداق يولەمدىكىن بالىلار؟

ياشاپ كەلدۇق مىڭ تىرىلىپ،مىڭ ئۈلۇپ،
گاھىلىرى ئون يىغلىساق بىر كۈلۈپ،
مۇشەققەتنىڭ ئوتلىرىدا ئورتىلىپ،
بىز كۆنگەنگە كۆنەمدىكىن بالىلار؟

سۇغارماستىن سايە بەرگەن سىىدىنى،
ئويلىماستىن بىزدەك باغرى زىدىنى،
ئېلىپ قالسا ئەمما پۇلنىڭ ھىدىنى،
يەنىمىزدا ئۆنەمدىكىن بالىلار؟

بەزىلەر بار: ھاي دىسەكمۇ تىڭشىماي،
تېپىپ يۈرەر ئۆز يولىنى ئوڭشىماي،
قانداق قىلسۇن ئاتا-ئانا غىڭشىماي؟
ئاقنى چىكىپ ئۆلەمدىكىن بالىلار؟

كۆك ئاسماندىن كوڭلى يەرگە چۈشەلمەي،
كۆرۇپ تۇرۇپ ھالىمىزنى چۈشەنمەي،
بىز ئۆرىگەن يانچۇقلارغا ئىشەنمەي،
ئۆزى كىلىپ ئۆرەمدىكىن بالىلار؟

ئۇلار بىزنى ئۆل! دەمدىكىن،بىلمىدۇق،
ئۇلار بىزنى قۇل دەمدىكىن، بىلمىدۇق،
ئۇلار بىزنى پۇل دەمدىكىن بىلمىدۇق،
ئۆلسەك ھوزۇر سۈرەمدىكىن بالىلار؟

تالاي قىزلار تۇگەشتىغۇ پۇلنى دەپ،
ئالۋاستىغا ئەگەشتىغۇ پۇلنى دەپ،
يامانلارغا يۆگەشتىغۇ پۇلنى دەپ،
شۇنى يامان دىمەمدىكىن بالىلار؟

مودا دىسە ئاشۇ قىزلار دۈم چۈشتى،
مەيخانىدا مەس بولغۇچە مەي ئىچتى،
ئېيتىڭلارچۇ،مودا كىيىپ كىم ئۇچتى،
يالاڭغاچمۇ يۇرەمدىكىن بالىلار؟

بىزنى گاداي قىلىۋەتتى تويلىرى،
ھەشەمەتتۇر تامام خىيال-ئويلىرى،
ئۇنىمىساق تۇتۇپ قالار خۇيلىرى،
ياخشى گەپكە كىرەمدىكىن بالىلار؟

بېقىپ بەردۇق بالىسىنى نەۋرە دەپ،
بىر جاسارەت بولغاچ بىزدە سەۋرى دەپ،
قارىمىدۇق ئۇنى جاپا-جەبىرى دەپ،
بىزدىن رازى بولامدىكىن بالىلار؟

رىسقىڭ بىزدىن بولىۋەرمەس لوق دىسەك،
ئوز چوتۇڭنى شۇڭا ئۆزەڭ سوق دىسەك،
ئامدى ساڭا بىرەرمىز يوق دىسەك،
گېلىمىزدىن بوغامدىكىن بالىلار؟

قەدىمىدە رەستۇرانلار كۆزلەنسە،
ئەل ئاغزىدا يامانلىقى سۆزلەنسە،
ھەشەمەتتە نامراتلىققا يۇزلەنسە،
يەنە بىزدىن كۆرەمدىكىن بالىلار؟

بېقىپ قويدۇق يۇرت بالىسى بولسۇن دەپ،
پەرۋىش قىلدۇق گۇل-بالىسى بولسۇن،دەپ.
ئاغرىپ قالساق بىزدىن رازى بولسۇن،دەپ،
بېشىمىزدا تۇنەمدىكىن بالىلار؟

مەيلى ئۆتسۇن ئۇلار بىزنى جەبىرلەپ،
ئۆلۇپ كەتسەك قويار ئەمما قەۋرىلەپ،
قەۋرىمىزگە،شۇنداقتىنمۇ قەدىرلەپ،
قىزىل گۈللەر تېرەمدىكىن بالىلار؟

___مۇھەممەدجان راشىدىن

بۇ شېئىرغا مەن بەك ئامراق.
رەھمەت،ساقلىۋالدىم.

نىمە دىگەن ياخشى يىزىلغان شىئېر بۇ؟.

مۇھەممەتجان راشىدىن ئەپەندىمنىڭ شېئىرلىرنى مەن بەك ياقتۇرمەن!!!! رەخمەت سىزگە!!!!

«كۆڭلۇم» دەپ بىر شىئىرى بولىدىغان ،،،،،،،،،،،

بۇ ئادەمنىڭ شىئېرلىرى ئادەمگە ئىستىتىك زوق بېغىشلايدۇ .