نىكاھ تىزىملاش ئورنىدا ئىشلاۋاتقىنىمدا مانا 15 يىل بولدى .بۇ  خېلى ئۇزۇن ۋاقىتتا مەن تالاي ئەر-ئاياللار ماجىرالىرىنى ئاڭلاش كۈرۈش بىر تەرەپ قىلىشقا قاتناشقان بولساممۇ بۇ قېتىم تاپشۇرىۋالغان بىر پارچە خەتتەك مىنى تەمتىرەتكەن ،خىياللار قوينىغا غەرىق قىلغان ئاخىرى كىلىپ ئامالسىز قالدۇرغان ئىشقا ئۇچۇرۇشۇم تۇنجى قېتىم.بۈگۈن قەدەم باسالمىغىلى خىېلى كۈنلەر بولغان ئاشپەز تورىغا كىرىش پۇرسىتىگە ئىرىشتىم .مەن كىرەلمىگەن بىر ئايدىن ئارتۇق ۋاقىتتا يوللانغان يازمىلارنى بىرەر قۇر كۈرۈپ چىقتىم ئىنكاس يېزىشقا شۇنچە ئورۇنغان بولساممۇ .خىياللىرىمغا ھۈكۈمران بۇلۇپ مىنىڭ ئارامىمنى بۇزغان ئاشۇ خەت مىنىڭ ئەستائىدىللىقىمنى قىزقىشىمنى تامام غاجاپ تۈگەتكەن چېغى شۇ تاپ ھىچقانداق بىر تىما مىنى قىزىقتۇرالمىدى.يازغان ئىنكاسلىرىمنى قايتا-قايتا تۈزۈتۈپ باققان بولساممۇ ئۈزۈمگە ياققۇدەك ئىنكاس يېزىشقا كۈزۈم يەتمەي مۇنبەردىن چىكىنمەكچى بولدۇم.بىراق مەن ئۇ خەتكە جاۋاپ بىرىشىم كىرەك ئىدى.
شۇ سەۋەبلەر تۈپەيلى مۇنبەردىكىلەردىن ماڭا يارىدەملىشىپ ئۇ خەتكە مۇۋاپىق جاۋاپ بىرىپ چىقىپ قالسا ئەجەپ ئەمەس دەپ قاراپ كومپىيوتىر ئالدىغا قايتىدىن كىلىپ ،كۇنۇپكا تاختىغا ئالدىغا مۈكچەيدىم .
خەت مەزمۇنىنى ئەينەن سۇنماقچىمەن.قېنى نەزىرىڭلار ئاستىدىكى قۇرلاردا بولسۇن!!
ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ،سىلى مىنى تونۇمايلا لىكىن مەن سىلىنى بۇرۇندىنلا تۇنۇيمەن .نىمىشقىدۇر كىچىك ۋاقتىمدىن باشلاپلا يىتىلگەن مىجەزىم بۇيىچە  بىراۋلارغا ھال ئېيتىش ،مۇڭدۇشۇش مەسلىھەت سۇراشلاردىن مۇستەسنا تۇرمۇش كەچۈرۈپ كىلىۋاتقان بولغاچقا بۇ قېتىممۇ ئىككىلىنىش ئىچىگە دوستۇمنىڭ مەسلىھەتى بۇيىچە سىلىگە بۇ خەتنى يېزىپ  ئۇشبۇ خەت ئارقىلىق ئەھۋال سۇراۋاتىمەن .سىلىنى دەردىمگە دەرمان بۇلىدۇ مىنى توغرا يولغا باشلاپ كىيىنكى ھاياتىم تۇرمۇشۇم ئۈچۈن شام يېقىپ بىرىدۇ دىگەن ئۈمۈتتىمەن.
بىز 4 قېرىنداش مىنىڭ ئىككى ئاكام بىر سىڭلىم بار.بالىلىقىم ئۆسمۈرلۈك دەۋرىم خاتىرجەملىك ئىچىدە ئۆتكەن .مەن تولۇق ئوتتۇرا مەكتەپنى پۈتتۈرۈپ ئالى مەكتەپكە ئۆرلەش ئىمتىھانى بىرىپ بولۇپ غايەم ،ئارزۇيۇم بۇيىچە ساقچى مەكتىۋىنىڭ چاقىرىقىنى كۈتۈۋاتقان كۈنلەرنىڭ بىر قېتىملىق ئىمتىھان مىنىڭ ھەممە ئارزۇيۇمنى بەرپات قىلدى.ئائىلەمدىكىلەرنىڭ زورلىشى بىلەن قاتناشقان كادىرلىق ئىمتىھانىدىن ئۈتۈپ خىزمەتكە ئورۇنلاشتىم .مەن دەل 18 ياشقا كىرگەن تۇغۇلغان كۈنۈمنى خىزمەتكە قاتناشقلى بىر يىل بولغان ۋاقىتتا ئۆتكۈزدۇم .ھەش-پەش دىگۈچە بىر يىللىق خىزمەت سىجاجىغا ئىگە بولۇپ قالغان ئىدىم .
          مەن 19 ياشقا كىرگەن يىلى.شۇ ۋاقىتتا مەن ئىشلەۋاتقان ئورۇننىڭ مەسئۇللىق ئورنىغا چىققان ۋاقتىم بولۇپ ،بىر تەرەپتىن ئىشلەپ ئىشتىن سىرىت ئوقۇپ تېخنىكۇم دىپلۇمنى قولۇمغا ئېلىپ يېڭى نىشان ئۈستىدە ئويلىنىپ يۈرگەن كۈنلەرنىڭ بىرىدە ئائىلەمدىكىلەرنىڭ تونۇشتۇرۇشى بىلەن بىر مەھەللىك مەندىن 6 ياش چوڭ بىر ئوقۇتقۇچى يىگىت بىلەن بەخىتلىك ئائىلە قۇردۇم .
راستىنى دىسەم ئۇنىڭ بىلەن تاكى توي قىلىشقا پۈتۈشكىچە بولغان كۈنگىچە ئوغۇللار بىلەن ئەمەس قىزلار بىلەنمۇ سىردىشش دوسلىشش دىگەنلەرنى ئويلاپ باقمىغان ئىكەنمەن ،چۈنكى تولۇق ئوتتۇرنى  ئوقۇپ پۈتتۇرگىچە ئۈگۈنۈش ،بىكار ۋاقىتتا كىتاپ ئوقۇش بىلەن خىزمەتكە چىققاندىن كىيىن بولسا خىزمەتنى ياخشى ئىشلەپ بىر تەرەپتىن ئوقۇش بىلەن بۇلۇپ ئۇ ئىشلارنى ئويلاپمۇ قويمىغان ئىكەنمەن .
ئويلاپ باقسام يولدۇشۇمنى مىنىڭ تۇرمۇش يولۇمدىكى تۇنجى ئۇستازىم ،دائىرە بەلگۈلەپ بەرگۈچى دىسەممۇ توغرا بۇلىدىكەن.
توي قىلغان كۈن تاڭ سەھەردە دادام بىلەن ئانام يېنىمغا كىرىپ «بۈگۈندىن ئىتىبارەن سىنىڭ بارلىقىڭ ئۇ ئۆيگە يولدىشىڭغا تەۋە ،سەن كىتاپنى جىق ئوقۇغان سەل خىيالپەرەس شۇڭا ئەمدى خىيالپەرەسلىكنى قويۇپ تۇرمۇشنىڭ كۇيىدا بول ......»ئۇلار دىگىنىنى قىلدى.توي كۈنىدە دوسىتلار ،خىزمەتداشلار سوۋغا قىلغان تويلۇق سوۋغاتلار پۇللارنى ئالغىلى ئۇنىماي بۈگۈندىنلا باشلانسۇن مائاشىڭ ھەم باشقا نەرسىلىرىڭنى ئۇ ئۇيۇڭگە ئىشلەتكىن دىگىنىدىلا ئاندىن تۇغۇلۇپ ئۆسكەن ئائىلەمدىن ئايرىلغىنىمنى ھىس قىلىپ كۆز ياشلىرىم تاراملاپ تۈكۈلۈشكە  باشلىدى.  توي كۈنىدىكى قىزلارنىڭ يىغىسىنى نىمە دىسەم بۇلا بەلكىم بەزىسى رەسمىيەت يىغا بەزىسى قىيالماسلىق يىغىسى بولسا مىنىڭ ئائلەمدىن ئايرىلغاندىكى تۇنجى يىغا ھەم كىيىنكى كۈنلەردىكى يىغىلىرىمنىڭ تۇنجى پەللەمپىيى ئىدى........
توي قىلغاندىن باشلاپ تاكى قىزىم تۇغۇلغىچە بولغان ئىككى يىل ۋاقىت شۇنداق تىنىچ ئۆتتى .يولدۇشۇم ھاراق ئىچمەيتى ،مائاشى بىلەن ئاتا-ئانىسنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئالاتتى ئىنى-سىڭلىسىنى ئوقۇتاتتى.ئۇنىڭ ئاتا-ئانىسى دىھقان بولغاچقا ئۇ ۋەزىپىلەر تەبىئيلا بىزگە يۈكلەنگەن ئىدى.(گەرچە ئىنى-سىڭللىرى ئۆيلۈك بولۇپ بولغان بولسىمۇ ھېيتلىقىنى قوشۇپ ئېلىپ بىرىش بۈگۈنگىچە ئۆزگەرگىنى يوق)قىزىم تۇغۇلۇپ 50 كۈن بولغاندا  يولدۇشۇم رەسىمىيەت بۇيىچە مىنى ئۈيۈمىزگە يۆتكەپ ئەپچىقىش ئۈچۈن كىرمەكچى بولغىنىمنى مىنىڭ تۇغۇتۇمنى مۇبارەكلەپ بىر نەرسە ئېلىپ بىرىشىم كىرەكلىكىنى ئېيتىپ كىرىپتۇ.مەن ئويلاپ قويغۇنۇم بۇيىچە ئۈزۈم ئۈچۈن ھىچنەرسە كىرەك ئەمەسلىكىنى بىراق ئۈيۈمىز ئۈچۈن بىر دانە كىر ئالغۇ بىلەن ئىككى پارچە گىلەپ ئېلىپ قويۇشنى ئېيتتىم .چۈنكى ئۇ ئىككى يىلدا بىز ئىككى ئېغىز ئۆي سېلىپ ئايرىم بولۇش ئۈچۈن تەييارلىنىپ بولغان ئىدۇق.يولدۇشۇم تەلىۋىم بۇيىچە نەرسىلەرنى سېتىۋېلىپ ئۆينى تەييارلاپ بولغاندىن كىيىن قىزىم ئىككىمىز ئۆز ئۈيۈمىزگە كۈچۈپ كىردۇق.ئانا بولۇشتىن ئىبارەت مۇقەددەس مەسئۇلىيەت ، ئۈچ كىشلىك تۇرمۇشى باشلاندى............
سىرىتتىن قىزىمنى كۈتۈرۈپ ئۈيۈمگە كىرگەن ۋاقتىم يولدۇشۇمنىڭ ئالى مەكتەپتىكى ساۋاقدىشى ،تۇنجى سۆيگۈنى بولمىش ئۇ قىزنىڭ رەسىمىگە قاراپ كۆز يېشى قىلىپ ئولتۇرغان مەنزىرە نى كۈرۈش ................قىزىمنىڭ يىغىسى ھەر ئىككىمىزنى ئىسىمگە كەلتۈردى .بىر تەرەپتە ئالمان-تالمان يۇشۇرغان يىغا يەنە بىر تەرەپتە بولسا يۇشۇرۇشقا تىرىشىپ ئۆكسۈش ...........
ئىككى خىل ياش ئىككى خىل ھىسسىيات     بەلكىم مىنىڭ خاتالىقىم ئاشۇ كۈنى باشلانغان بولسا كىرەك.ئەگەر شۇ كۈنى بىشەم ئايال بۇلالىغان بولسام.................
ئارىدىن ئىككى يىل ئۈتۈپ ئوغلۇمغا ھامىلدار بولغان كۈنلەردە ئۇ ھاراققا شۇنچىلىك بىرىلىپ كەتتىكى ،ھەپتىنىڭ 3-4 كۈنى ھاراق ئىچىپ كىرىش ئۇنىڭ ئادىتىگە ئايلانغان بولۇپ ،خىزمەت ئورنىنىڭ ئۆزگۈرۈشى ئۇنىڭ ئادىتىگىمۇ ئۆزگۈرۈش قىلىپ ئۈلگۈرگەن ئىدى.
ھاراق ئىچمەسلىك ھەققىدىكى تالاي ئۈتۈنۈشلىرىم قۇلاققا كىرمەس بۇلۇپ كەتكەن بولۇپ ئۇنىڭ «ئورۇنلۇق »باھانىلىرى ئالدىدا ئامالسىز ئۇنىڭ مىھمانلىرنى كۈتۈش ،مەسىتلىكلىرىدىكى «جۆيلۈش»لىرىگە قۇلاق سېلىش ياش تۈكۈش مىنىڭ كىيىنكى تۇرمۇشۇمنىڭ رەڭدار مەزمۇنىغا ئايلىنىپ كەتتى.................
ئەگەر شۇ كۈنلەردە مەن ................
ئاللىقاچان ئادەتكە ئايلىنىپ كەتكەن ئۇنىڭ مائاشىنى ئۈزى ھەم ئاتا-ئانىسى بىلەن ئىشلىتىش مىنىڭ مائاشىم بىلەن ئائىلىنى قامداش تەبىئىيلا  ئەتىراپتىكىلەر بىلەن باردى-كەلدى قىلمايدىغان ،ئارلاشمايدىغان بىر «ياخشى » ئايالغا ئايلاندۇرغان ئىدى.
بىر ئورۇننىڭ مەسئۇلىغا خاس كەسىپچانلىق ،مەسئۇلىياتچانلىقتىن باشقا مەندە نە مەسئۇلغا خاس سالاپەت ،مەسئۇلغا خاس كىيىم-كىچەك مەسئۇل خاس باردى كەلدى دىگەنلەردىن خالى ئىدىم .چۈنكى بىر كىشلىك مائاش بىلەن 4 ئادەمنىڭ قوسۇغىنى بېقىش كىيىم-كىچك ،ھېيىت-بايرام ئۆتكۈزۈش ماڭا تەبىئىيلا ئاددى-ساددا ياشاش ئادىتىگە ئىكە قىلغان ئىدى.ئاياللارغا خاس ئۈزىنى تۈزەشتۈرۈپ يۈرۈش ،ئانچە-مۇنچە گىرىم قىلىش دىگەنلەرمۇ ماڭا يات ئىدى.گەرچە 21-ئەسىردە ياشاۋاتقان كادىر ئايال بولۇشۇمغا باقماي شۇنچىلىك تەبىئى چاچ،گىرىمسىز چىراي ،ئاددى-ساددا كىيىم -كىچەك مىنى ئەتىراپىمدىكىلەردىن پەرىقلەندۈرۈپ تۇراتتى.
ئەگەر شۇ كۈنلەردە مەن...............
ھەپتىدە 2-3 قېتىم مەسىت بۇلۇپ «جۆيلۈش» لەر بەزىدە بىزنى مىنى شۇ قەدەر بىئارام قىلاتتى ،ئۈنسىز ياش تۈكۈشلەر بىلەن ئۆتكۈزگەن ئۇيقۇسىز كىچىلەر (چىراقنى يېقىپ كىتاپ ئوقۇش ئۈچۈن چېقىلغان چىراقلار ،چېقىلغان تىلغۇنلار ساناقسىز)ئاخىرى ئاتا-ئانامنىڭ كۈزىدىن قېچىپ قۇتۇلالمىدى .بىز بىر مەھەللىك بولغاچقا ئىشقا ماڭغان -يانغانلىرىمدا ئاتا-ئانامنىڭ ئۈيىنىڭ ئالدىدىن ئۈتۈشۈمگە توغرا كىلەتتى.ئىككى قېتىملىق ياتاقتا يېتىپ داۋالانغان ۋاقتىمدا ئۇنىڭ خىزمەتداشلىرى بىلەن بىرگە كىرىپلا يوقلاپ يەنە شۇلار بىلەن ئالدىراپ قايتىپ كىتىشى ھالىمدىىن خەۋەر ئېلىۋاتقان ئانامنىڭ دىققىتىنى تارتىپ قالدى .ئاخىرى خىزمەت ئورنۇمنى باشقا ئورۇنغا ئالماشتۇرۇش ئارقىلىق بۇ خىل تۇرمۇشنى ئۆزگەرتمەكچى بولدۇم .ھەم شۇنداق قىلدىم .
گەرچە كەچلىك تۇرمۇشىمىزدا ئۆزگۈرۈش يوق بولۇپ ئادىتىمىزگە ئايلىنىپ كەتكەن ھەپتىلەپ قېيداشلار ،رەنجىشلەر ئىچىدە تىزراق كەچ كىرىشىنى كۈتۈشلىرىم سىرىتتىكى خىزمەت ۋاقتىمنىڭ كۆپ ،يولنىڭ يىراق بۇلۇشى سەۋەبىدىن بارا-بارا ماڭا خاتىرجەملىك تۇيغۇسى بەخىش ئەتتى.بىراق باللارنىڭ چوڭ بۇلۇشى ،مەكتەپكە كىرىشى كەچتىكى تۈگۈمەس سۇئال -سۇراقلار بۇ خىل تۇرمۇشنىڭ يەنە داۋاملىششىنى تۇسۇپ مىنى يەنە بۇرۇنكى كۈنلەرگە قايتىشقا ئۈندەپ تۇراتتى .
ئاخىرى مەن خىزمەت ئورنۇمدىكى مەسئۇللۇق ئورنۇمدىن ئىستىپا بىرىپ ئادەتتىكى خىزمەتچى بۇلۇپ ئەسلىدىكى خىزمەت ئورنىغا ئىشقا چۈشتۇم.بۇ قېتىم مىنى يەنە يېڭى بىر خىل تۇرمۇش كۈتۈپ تۇراتتى .
ئائىلىنىڭ تۈرلۈك تۈگۈمەس ئىشلىرى ،باللارنىڭ تاپشۇرۇقلىرى تەبىئىيلا ماڭا يۈكلەنگەن بولۇپ بالىلارنىڭ بىلىپ بىلمەي ئۆتكۈزگەن خاتالىقلىرى ،ئىمتىھاندىن ئالغان تۈۋەن نۇمۇرلار  ئىشقىلىپ بۇرۇنقى بىر كىشلىك سەۋەنلىكلەر ئەمدى ئۈچ كىشلىك بۇلۇپ مىنى تۈگۈمەس ئاخىرى ئۈزۈلمەيدىغان سۇئال-سۇراق ئۈچۈن جاۋابكار بۇلۇش پۈرسىتگە ئىرىشتۈردى.مەن ھەممىنى قوبۇل قىلىشقا ،تەييار ئىدىم چۈنكى مەن مەڭگۈ باللىرىمنىڭ ھىماتچىسى بولۇشۇم كىرەك ،........
ھەش-پەش دىگۈچە بىز توي قىلغىلى بىر مۆچەل توشۇپتۇ .بۇ 12 يىل چاچلارغا ئاق ،يۈزلەرگە قورۇق ،كۆزلەرگە كۆز ئەينەك سوۋغا قىلىپ ئۈتۈپ كىتىپتۇ .ئۇ كۈنى يولدۇشۇم تەن-تەنە بىلەن شۇنداق جاكارلىدى .شۇ كۈندىن باشلاپ مائاش كارتامنىمۇ ئۇ باشقۇرىدىكەن .ماڭا تۇرمۇش خىراجىتى بىرىدىكەن . ......
ئەگەر شۇ كۈنلەردە مەن ........
«.پۇل بەرسىلە گۆش ئالاتتىم ،كۆكتات ئالاتتىم .....»دىگەن بىر جۈملە سۆز ئۈچۈن جاۋاپ بولغان  «بەرگەن پۇلنى نىمىگە ئىشلەتتىڭ ؟ ساڭا نىمانچە پۇل توشىمايدۇ....» دىگەندەك گەپلەر يۈرۈگۈمگە شۇنداق تىگەتتىكى ..............
ئۇنىڭ ماڭا تۇرمۇش خىراجىتى ئۈچۈن بەرگەن پۇللىرىنىڭ بەركەتلىك بۇلۇشىنى ،تۈگۈمەسلىكىنى تىلىگەش ،باللارنىڭ خەشلەيدىغان پارچە-پۇرات پۇللىرنى تىجەش ئۈچۈن چارە-ئامال ئىزلەش مىنىڭ ئىزدىنىشىم ھەتتا خياللىرىمىنىڭ باش تىمىسىغا ئايلاندى.
يولدۇشۇم ھەر ئايدا مائاشىنى ئالغان كۈنىدە ئاتا-ئانىسى ،ئىنى-سىڭىللىرى ۋە ئۇلارنىڭ باللىرىغا ئالمىسا زورلاپ پۇل بىرىدىغان دەسلىۋىدە مەن ھەم مىنىڭ تۇققانلىرىمىنىڭ زوقىنى قوزغاپ قايىل بولىدىغان ئادىتى ھېلىغىچە داۋاملىشىۋاتىدۇ.ئاتا-ئانلىرىغا قېرىنداشلىرىغا كۈيۈنۈش مىھرىنى بىرىش ياخشى ئىش ،تۇرۇپلا ئويلاپ قالىمەن مىنىڭ قىزىممۇ ،ئوغلۇممۇ دادسىغا ئوخشاش كۈيۈمچان ئادەم بولسا ،مىنىڭ ھالىمدىن خەۋەر ئالسا ئوغلۇم قىزىم بەرگەن پۇلنى ئىشلەتسەم ئۇنىڭدىن پۇل سورىمىسام ......................
ئاللا مىنى شۇ تىلىكىمگە يەتكۈزەرمۇ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مانا بۇ يىل قۇربان ھېيتمۇ يىتىپ كىلەي دىدى .ئۇنىڭغا ، باللارغا،ئۇنىڭ ئىنى-سىڭىللىرنىڭ باللىرىغا ،ئاتا-ئانىسغا ھېيتلىق كىيىم ئالدۇق .بىر يەردىن باھاسى چۈشۈرۈلگەن بىر چاپان مىنىڭ ھېيتلىقىم بولدى .باللىرىمىنىڭ خوش بولغىنىنى كۈرۈپ مەنمۇ خۇش بولدۇم .«ئاپا سەن ھېيتلىق ئالمامسەن»دەپ سورىغان سۇئالغا جاۋاپ ئىزدەپ ئۇنىڭ چىرايىغا قارغىنىم ئۇنىڭ مەنىسىز كۈلكىسى ھەم«ئاپاڭ ئالمايمەن دىدى» دىگەن جاۋابى بىلەن ئاخىرلاشتى ............
مىنىڭ ئائىلەمنىڭ ئەھۋالىنى سىلىگە مۇشۇنچىلىك يازاي ،ئەگەر تەپسىلاتىنى يازاي دىسەم بەلكىم بىر پارچە رۇمان بولۇپ كىتەر.
مەن تۇرمۇشۇمنى ئۆزگەرتمەكچى .بىراق قايسى خىل يول بىلەن مېڭىشنى ئۇقمايمەن.
بەلكىم خېتىمنى ئوقۇپ بۇ خىل كۈنگە قېلىشىمنى «ئۈزىڭىز تاللىغان ،ئۈزىڭىز ئۈگەتكەن ،كۆندۈرگەن » دىگەن سۆزلەر بىلەن يىغىنچاقلاپ قۇيارلا.
خېتىمنىڭ قىسمەن ئورۇنلىرىغا ئىشلەتكەن «ئەگەر شۇ كۈنلەردە مەن...... »دىگەن خەتلەرگە دىققەت قىلغان بولسىلا ،مىنىڭ ئۈكۈنۈشلىرىمنى ،پۇشايمىنىمنى ھىس قىلالايلا .ئەمدىلىكتە قىزىم 13 كە ئوغلۇم 10 ياشقا كىرگەن ئۇلار مىھرىبانلىققا ،ھالىدىن خەۋەر ئېلىشقا ،تاپشۇرۇقلىرىغا ئۈگۈنۈشلىرىگە يىتەكچىگە مۇھتاج بولغان ۋاقىتتا ئائىلەمدىن ۋاز كىچەيمۇ؟
قىزىم ئائىلە ئەخلاق تەربيسى ،ئىپپەت تەربيسىگە مۇھتاج بولغان ۋاقىتتا ئائىلەمدىن ۋاز كىچەيمۇ؟
،ئۆي ئېلىش ،ئۆي ئېلىش  باش قېتىنچلىقلىرنى تۈگەتكەن ۋاقىتتا مەن ئائىلەمدىن ۋاز كىچەيمۇ؟؟؟
ئوتتۇرا ياشقا قەدەم قويغان ۋاقىتتا ،ئاتا-ئانام ئەمدى ئۇھ دىگەن ۋاقىتتا ئۇلارنىڭ ئارامىنى بۇزۇپ ئائىلەمدىن ۋاز كىچەيمۇ؟
ئەمدى بىشەم ئايال بۇلايمۇ؟
ئەمدى ......................................................
بەلكىم بۇ خەت سىلەرگە ئاددىيلا يۈرىدىغان ،دائىم خىيالچان كۈرۈنىدىغان چاچلىرىغا ئاق سانچىغان ،ۋاقىتسىز قورۇق گىرىم ئورنىنى ئىگەللىگەن ئىدارە بىلەن ئائىلنىڭ ئالدىراشچلىقلىرى ئوتتۇرسىدا قاتىراپ يۈرۈيدىغان بىر ئايالنىڭ سۈرىتىنى سىزىپ بىرەلىدى دەپ ئويلايمەن .


مەنبەسى: بىر پارچە خەت.
ئەسكەرتىش : ئىنكاسقا دىققەت قىلىڭ .

سىرىتتىن قىزىمنى كۈتۈرۈپ ئۈيۈمگە كىرگەن ۋاقتىم يولدۇشۇمنىڭ ئالى مەكتەپتىكى ساۋاقدىشى ،تۇنجى سۆيگۈنى بولمىش ئۇ قىزنىڭ رەسىمىگە قاراپ كۆز يېشى قىلىپ ئولتۇرغان مەنزىرە نى كۈرۈش .................

==============
بۇ ئىش جەمىيتىمىزدىكى كىشلەردىمۇ  ھىلىمۇ سادىر بولۋاتىدۇ . كىشىنى ئويغا سالغۇدەك تىما بوپتۇ .

سىزگە خەتنى يازغان ئۇ ئايالنى كۆز ئالدىمغا كەلتۈرۈپ باقتىم .
ئۇنچىلىك بەرداشلىق بىرىشمۇ ،بەدەل تۈلەشمۇ تەس ئەمەس.ھەممىسى بالىلار ئۈچۈن ئىكەن......
ئامال قىلىپ ئۇلارنىڭ نىكاھىنى ساقلاپ قېلىپ تۇرمۇشىنى بۇ خىل ھالەتتىن ئۆزگەرتىش ئۈچۈن يارىدەم قىلىڭ.

نەقىل

بۇ مەزمون2قەۋەتتىكىيارايمەننىڭ2010-11-07 16:18دە يوللىغان يازمىسى  :
سىزگە خەتنى يازغان ئۇ ئايالنى كۆز ئالدىمغا كەلتۈرۈپ باقتىم .
ئۇنچىلىك بەرداشلىق بىرىشمۇ ،بەدەل تۈلەشمۇ تەس ئەمەس.ھەممىسى بالىلار ئۈچۈن ئىكەن......
ئامال قىلىپ ئۇلارنىڭ نىكاھىنى ساقلاپ قېلىپ تۇرمۇشىنى بۇ خىل ھالەتتىن ئۆزگەرتىش ئۈچۈن يارىدەم قىلىڭ.

مەنمۇ شۇنداق قاراشتا.
ھەرگىز نىكاھتىن ۋاز كەچمىسۇن.نەچچە يىل جاپا تارتىپ تۇتقان ئۆينى خەققە بىكاردىن تاشلاپ بەرسە بولماس!!

بۈگۈنگىچە چىداپتۇ ھېلىمۇ غەيرىتى بار ئىكەن ئۇ ئايالنىڭ .
نىمە دىسەم بۇلار؟   كاللامغا كىرىپلىۋالدى بۇ يازما .......

مەنمۇ بۇ تېمىنى ئوقۇپ ئاجايىپلا بىر ھېسقا كەپ قالدىم، گەرچە تۇرمۇشلۇق بولمىغان، تۇرمۇشنىڭ ئاچچىق ئىسسىق- سوغۇقلىرىنى باشتىن كەچۈرمىگەن بولساممۇ، ئوماق سەبىيلەر ئۈچۈن بولسىمۇ ئاشۇ ئاتا- ئانىلارنىڭ يېڭى توي قىلغان  ۋاقىتلىرىدەك ئىللىق ئائىلىدە بىرگە ياشىشىنى ئۈمۈد قىلىمەن، ھەمدە يۇقارقى مەسىلە ئۈستىدە مەنمۇ ئويلىنىپ باقماقچىمەن، بۇلامۇ يا؟

ھەممە كىشىنى ئويغا سالغۇدەكلا خەتكەن،تەپسىلىي ئوقۇپ بەكمۇ تەسىرلەندىم.بۇنداق ئىشلار جەميىتىمىزدە بەكلا  كوپلەپ كىتىپتۇ...نىمە دىيىشىمنى بىلەلمىدىم...ئىنتايىن قەيسەر ئايالكەن،مەن بولسام ئاالىبۇرۇن باي باي دەيتتىم...
سىز چوقۇم بۇ ئائىلىدىكى كىشلەرگە ياردەم قىلالايسىز...

مەن بۇ تېمىنى ئوقۇپ ئاچايىپ بىر ھېسىياتقا كېلىپ قالىدم ، دوۋا،

ئاياللار ئاجىز دىيىشىدۇ،،مەن دەيمەن بالىسى بار ئاياللار ئاجىز. بۇ ئايالنىڭ تۇرمۇشى نۆۋەتتىكى 30-45ياش ئەتراپىدىكى نۇرغۇنلىغان خىزمەتچى ئائىلىلەرنىڭ تۇرمۇش كارتېنىسى دىيىشكە بولىدۇ. مىنىڭچە بولغاندا، تۇنجى قېتىم قىزىنى كۆتىرىپ كىرىپ كۆرگەن ئەھۋال بىر سىگنال بولىشى كېرەك ئىدى، خىزمەتتىكى ئورنىنى تېخىمۇ يۇقىرلىتىپ ،قابىليىتىنى نامايەن قىلىشى ،ئۆزىنىڭ ئۇ ئويلىغاندەك مۇھتاج ھالەتتە ئەمەس، ئائىلىنىڭ بەختى ئۇچۇن مۇشۇ زوراۋانلىققا چىداپ تۇرۇۋاتقانلىغىنى ھىس قىلدۇرۇشى كېرەك ئىدى.....ئەمما بىزلەر پەقەتلا سىرىتتىن ئاڭلىغۇچىلار، ئسنىڭ ئاچچىغىنى مورا بىلىدۇ. مىنىڭ پىكرىم، ئاجرىشىش مەسلىنى ھەل قىلىشنىڭ ئەڭ دۆت چارىسى، ئائىلەمنى ساقلاپ قالىمەن،بالىلىرىمغا مەسئۇل بولىمەن دەيدىكەن چۇقۇم بىر ئامال قىلىپ ھىچ بولمىسا بىر ھەپتە ئۆيدىن ئايرىلىپ تۇرۇپ باقسۇن.شۇ ۋاقتىدا ھەر ئككى تەرەپ يۇرىكىگە قول سېلىپ زادى نىمىنىىڭ مۇھىملىغىنى چۇشىنەر دەيمەن.

ناۋادا خەت مەزمونى ھەقىقى بولسا ،بۇلا ئاجىرىشىپ كىتىش كېرەك ،
تەھلىل
1-ئەر ئۆزىنىڭ ئاتا -ئانىسىنىڭ قەۋمى قېرىنداشلىرىنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئىلىشىنى مەجبۇرىيەت دەپ قارايدۇ ، ئۇ ئەزەلدى بۇ قىلمىشىنىڭ سەلبىي تەرىپىنى ئويلاپ باقمىغان ، ھەم ئويلاشقا ئىمكان يوق ،.چۈنكى ئاتا-ئانىنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئىلىش قېرىنداشلىرىغا مىھرىبان بولۇش مىللىتىمىزنىڭ ئىسىل ئەنئەنىسى ، ھەم ھەر قانداق ئادەمنىڭ قولىدىن كىلىۋىرىدىغان مەرتلىك ئەمەس ،
2-ئەر ئەزەلدىن تۇنجى سۆيگىنىدىن مىھرىنى ئۈزگەن ئەمەس ، پەققەت تەربىيە كۆرگەن بولغاچقا جامائەت پىكرىدىن ساقلىنىش ئۈچۈن ئائىلىدە ساختا كەيپىيات شەكىلەندۇرۇپ مەۋھۇم ئائىلىسىدە ياشىغان ، ئۇنىڭ نەزىرىدە ئېرىشەلمىگەن خىيالى تۇرمۇش ھەممىدىن شېرىن ، شۇنىڭ ئۈچۈن خەت ئاپتۇرىغا چىن دىلىدىن ئورۇن بېرىشكە ئامالسىز  ،ئايالىنىڭ قەلىپ ساداسى ئۇنى تەسىرلەندۇرەلمەيدۇ ،
3-ئەر ئۆزىنى ئۇرۇق تۇققانلىرىغا تەۋە دەپ قارايدۇ ، يەنە كىلىپ ئۇنىڭ قەلبىدە يەنە بىر ئايال بار ، باللىرىنىڭ ئانىسى بولسا پەققەت ئۇنىڭ ھەمكارلاشقۇچىسى ،ئاللىقاچان باشقىلار سىڭىپ كەتكەن نەزىرىدە يىنىدىكى جاپاكەش جۈپتىنىڭ ھەر بىر قۇربانلىقى ئۇنىڭ ئۈچۈن تەبىئىلا قىلىشقا تىگىشلىك مەجبۇرىيەت ،ناۋادا ئايال قارشى تەدبىر قوللۇنۇپ ئەرنى ئۆزگەرتىشكە تېرىشسا ، بۇ ئەر ئۈچۈن قۇبۇل قىلغىلى بولمايدىغان ھەركەت ، ئۇ بەلكىم ئۆزى پەيدا قىلغان ھاڭنى ھەرگىز بايقىيالماسلىقى مۇمكىن ،
4- ئايال ئۈچۈن بۇ خىل تۇرمۇش كەيپىياتى تولىمۇ پايدىسىز ، ئۇنىڭ 13 ياشلىق بالىنىڭ ئانىسى بۇلۇپلا ، قورۇقلارغا ئاق چاچلارغا نائىل بۇلىشى ئۇنىڭ جىسمىدە قېرىشقا يۈزلەنگەنلىكى ، پىخسىكىسى چارچاپ چېكىنىشكە باشلىغانلىقىدىن دېرەك بېرىدۇ ، ئۇ سىزگە بۇ خەتنى يازغاندىن كىيىن ،ئۆزنىڭ ئۇۋالچىلىققا قىلىۋاتقانلىقىنى تېخمۇ چوڭقۇر ھىس قىلىدۇ، \
ئاندىن بارا بارا قىيىن -ئاتا ئانا ، ئەرنىڭ تۇققانلىرىدىن بىزار بولىدۇ ، بەلكىم بىزار بۇلۇپمۇ بولدى ، بۇنىڭدا ئائىلىدىكى زىدىيەت بارغانسىرى ئېغىرلىشىدۇ ، ئائىلە كەيپىياتى سۇغاق مۇناسىۋەتلەر باسقۇچىغغا ئاسانلا بېرىپ قالىدۇ ،
بالىلامۇ بارا بارا ئەقلىگە كىلىپ ھەممىگەن دىققەت قىلىدىغان ، باللىق ھىسياتى بىلەن ئاتا -ئانىسىغا باھا بېرىدىغان بولىدۇ ،
ئىقسادنى كۆنتۇرۇل قىلغان ئاتا ، ئۇنى ئىچىدە بىسىلىۋاتقان ئانا تەبىئىلا بالىلارنىڭ دىققىتىنى تارتىدۇ ،
بۇنداق ئائىلىنى ساقلاپ قىلىش بالىلانىڭ ئۆسۇپ يېتىلىشىگىمۇ ئانچە ياخشى تەسىر بېرەلمەسلىكى مۇمكىن ، ئايالمۇ  خوراپ قورغان ئىچىدىكى قۇربانلىق قويغا ئايلىنىپ ئويلىمىغان تىراگىدىيە پەيدا بولىشىنى ئىنكار قىلىشقا بولمايدۇ ،

ھەر قانداق ئەقىل ئىگىسى بىر ئادەمنى تۈپتىن ئۆزگەرتىشنىڭ مۇمكىن ئەمەسلىكىنى ياخشى بىلىدۇ ،
بۇ مىنىڭ شەخسى تەھلىلىم ئىتىبار قىلمىسىڭىزمۇ بۇلىدۇ .