ئىلى دىيارى بلوگى

يۈرىمىز

گۆھەر ئالسا تاشتىن ئوغلان ،كۆرەلمەي،
ئوراكولاپ ،پىتنەتوقۇپ يۈرىمىز.
قېلىشماستىن تەييار تاپچى قۇزغۇندىن ،
قالغان تاپنى تالاپ، چوقۇپ يۈرىمىز.

ئوغولبالا، ئەركەك مەن دەپ ماختىنىپ،
قۇرۇق سۆلەت ، ئەپسۇن ئوقۇپ يۈرىمىز.
قازا كەلسە ئەل بېشىغا ،چاشقاندەك،
كۇلۇڭ ئىزدەپ مۈكۈپ ،قورقۇپ يۈرىمىز.

جۈرئەت قىلماي تاغ يېرىشقا پەرھاتتەك،
خام كىسەكنى ئۇرۇپ، سوقۇپ يۈرىمىز.
ئەرلىك غورۇر،ئار-نومۇسنى ئۇتتۇرۇپ،
مەزلۇملاردەك تىللاپ، نوقۇپ يۈرىمز....

پەخىرلەنگىن،ئەجداتىڭ ھەم ئەۋلاتتىن،
قاچانغىچە قاخشاپ،دادلاپ يۈرىمىز.
قارا ئەنە چۈشتى بارچە بەيگىگە،
ئالەم ئارا بىزمۇ تاقلاپ يۈرىمىز.